جناب بقویی با سلام دیدگاه اندیشمندانه شما را ستایش می کنم وجود افرادی مثل شما و آقای محسنی در این گروه غنیمت است و بر وزن این گروه می افزاید. تفاوت دیدگاهها در جهان اول و سوم درست در این نکته نهفته است که گروهی در جهان سوم احساس و تعصب را جانمایه افکارشان می کنند بنا براین بجای جستن رابطه علت و معلولی و کشف چرایی ها به افسانه سازی و خیال پنداری می پردازند بنا براین حوادث را دنبال کرده و برحسب رسیدن به میل یا منافع شخصی بر چسب درست یا نادرست بر هر حادثه ای می زنند و اگر لازم باشد روز را شب جلوه داده و شب را روز و با گل آلود کردن آب مرزهای سره و ناسره را در هم تنیده و نه تنها خود را فریب می دهند بلکه عوام را هم در سراشیبی انگاره های خود قرار داده و سیر قهقرایی را بر جمیع شئون جامعه رواج می دهند خواه این جامعه کوچک باشد و خواه بزرگ. از سوی دیگر در جوامع پیشرفته با تحلیل علمی و چرایی پدید آمدن حوادث به پیش بینی (نه پیشگویی) پرداخته و هر حادثه را فرصتی برای درک بهتر هستی و حوادث پدید آمده تلقی می نمایند و با ثبت نتایج از تکرار اشتباهات جلوگیری می کنند و رفتار درست را نهادینه. تفاوت این دو تفکر دره ای بطول تاریخ است. اینگونه است که یک مملکت با 300 سال قدمت آقای دنیا می شود و یک مملکت با 6000 سال تاریخ تهدید برای بشریت. قصد تقدیس هیچ کشوری را ندارم اینکه گفتم شرق و غرب تفاوت تفکر ها هست و الی در شرق هم ژاپن و کره و چین و مالزی و ... را می بینیم که با اتخاذ همین شیوه تفکر در کجا هستند و ما در کجا. بنا براین بقول حافظ حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست باید امیدوار باشیم به انسانی هایی که همچون شمع می سوزند و پرتو می افشانند تا اندک بینانی چون این کمینه راه را از بیراهه تشخیص دهند. به همین دلیل بود که خواستم احساسم و منطقم را نسبت به آنچه که فرموده اید بیان کنم که بدانید که شمعی که در دست دارید برای این حقیر سرشار از روشنگری است تا راه را بشناسم و بدوستان جوان هم توصیه می کنم که عینک ها رابرداریم و به هر پدیده ای باندازه موجودیت و ارزشش ارج بگذاریم واز واقعیات فرار نکنیم. استقلال امسال از مهره های خوبی برخوردار است ولی تیم نیست. سیاهی لشگر نیاید بکار که یک مرد جنگی به از صد هزار یک فکر و اندیشه متعالی هزاران دست چلاق را توانا می کند یک فکر و اندیشه کوتاه هزاران هنرمند را زنده به گور می کند دور و برمان را خوب نگاه کنیم. اینان که بر صندلی ها و کرسی ها تکیه زده اند آیا لایق جایگاهشان هستند؟ اگر هستند پس چرا سی سال است که همه در آسیا پیش رفته اند و ما پس رفته ایم؟ زیاده گویی هایم را به بلند نظری هایتان ببخشید عزت زیاد
|
__._,_.___
No comments:
Post a Comment